| สำนักพิมพ์เม่นวรรณกรรม |

001 Melted hearts and plaster : หัวใจ ละลาย และพลาสเตอร์

บทกวี Melted hearts and plaster : หัวใจละลาย และพลาสเตอร์ : ของ ลิปดา เขียนถึงส่วนลึกของจิตใจ ความทุกข์ทน ความรัก และบาดแผลชำรุดที่ไม่อาจเยียวยา

บทกวี Melted hearts and plaster : หัวใจละลาย และพลาสเตอร์ : Section 001 ของ ลิปดา เขียนถึงส่วนลึกของจิตใจ ความทุกข์ทน ความรัก และบาดแผลชำรุดที่ไม่อาจเยียวยา ความเปราะบางบางครั้งก็ไม่สามารถค้นหาได้ด้วยถ้อยคำทั้งหมด แต่บางครั้งอาจจะนิ่งฟังจากความเงียบ

หัวใจละลาย Lipda | สำนักพิมพ์เม่นวรรณกรรม |

ชำรุด

เพราะเคยชำรุดมาแล้วครั้งหนึ่ง

เราจึงจะถนอมมันเป็นพิเศษ


คำถามคือทำไมต้องรอให้ชำรุดก่อน

จึงค่อยถนอม


ระวังพัสดุเสียหาย

หัวใจของฉันเปราะบางเกินไป

มันตกแตกนับครั้งไม่ถ้วน


เมื่อได้ลองวางหัวใจไว้บนมือใคร

โดยไม่ทันตั้งตัว พวกเขามักจะเผลอทำมันหล่นเสมอ


พวกเขากล่าวโทษฉัน

เพราะชิ้นส่วนของมันบาดโดนพวกเขา


ฉันรู้พวกเขาไม่ได้ตั้งใจ

ฉันผิดเอง ฉันวางมันไว้ผิดที่

คราวหน้าฉันจะระวังให้มากกว่านี้


ลิปดา | สำนักพิมพ์เม่นวรรณกรรม |

เย็นเฉียบ 

เธอดูตัวเล็กกว่าที่เคยเป็น

ราวกับทารกหลบซ่อนตัวในครรภ์

ราวกับลูกนกหวาดกลัวการออกจากไข่


ราวกับถูกท้องฟ้าที่พรั่งพราวไปด้วยเหล่าหมู่ดาว

ทับถมให้ลีบเล็กลง


แม้แต่แสงจันทร์ก็หนักอึ้งเกินไปสำหรับเธอ


ระอุ

ฉันได้รับหัวใจที่ไม่หวาดกลัวต่อแสงแดดจากเธอ

หัวใจที่หลอมละลายของฉันกลับมาจับตัวกันอีกครั้ง

เพราะอุณหภูมิที่เย็นเฉียบของเธอช่วยให้มันกลับมา


แต่ฉันร้อนเกินไป

จึงเป็นเธอที่ละลายเสียเอง

หากสัมผัสของฉันจับต้องลงบนความเปราะบางนั้น

ฉันเป็นกังวลว่าเธอจะแตกสลาย


ฉันร้อนเกินไป

ไอศกรีมจึงละลาย

เธอจึงละลาย


บทกวี หัวใจละลาย | สำนักพิมพ์เม่นวรรณกรรม |

เปราะซึม

ท่ามกลางแสงแดดที่กรีดลงมาบนผิวกายของเรา

บนพื้นยางมะตอยมีไอร้อนระเหยออกมา

เธอทิ้งฉันไว้ข้างหลัง เธอรีบเดินไปโดยทิ้งฉันไว้ข้างหลัง

หัวใจของฉันจึงร้อนและเดือดดาษบนพื้นยางมะตอย

ก้อนเนื้อที่ละลายเพราะไอแดดส่งกลิ่นเหม็นเน่าออกมา


ดวงตาพร่าเบลอ

แผ่นหลังของเธอจึงกลายเป็นเงาของภาพสีน้ำที่โดนถูจนเป็นรอย

ร่องรอยนั้นติดหนึบอยู่บนดวงตาของฉัน ขยี้เท่าไหร่ก็ไม่ออก

เหมือนสีน้ำที่กระเด็นมาโดนลูกตาจนเป็นคราบ


เท้าของเธอเหยียบลงบนหัวใจที่ละลายไปกับพื้นถนนจนยืดเป็นชีส

มันติดอยู่บนพื้นรองเท้า เธอทำหน้าแขยงมันเล็กน้อย

หัวใจของฉันติดหนึบอยู่กับพื้นรองเท้าของเธอ

ทุกย่างก้าวส่งเสียงเหนียวเหนอะชวนคลื่นเหียน


หัวใจของฉันไม่ได้อยู่กับฉัน แต่ยังคงอยู่บนถนนยางมะตอยเส้นนั้น

ความร้อนวิ่งวาบในอก

ปอดถูกแผดเผาด้วยแสงแดดและกลิ่นเปลือกส้มอันหอมหวานเกินต้านทาน

ฉันหายใจไม่ออก


Lipda Portfolio

เกี่ยวกับผู้เขียน

About the Author/illustrator
About the Author/illustrator

ลิปดา. (she/her/them)

Total
0
Shares
Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *